En heeft ALTIJD gelijk, toch?

Buren

Ja ik woon hier al een tijdje. Waar denk je? Nou, gewoon ergens in een provincie maar bedoel in dit huis, in deze straat en in deze stad. Links van mij wonen nog steeds dezelfde mensen. Geen last van, zij ook niet van mij (heb ik netjes gevraagd i.v.m. gehorige huizen).

Rechts van mij nu het derde gezin. Derde moslim gezin ook. Eerste geen last van. Aardig, weinig Nederlands sprekend Marokkaans gezin. Daarna een gezin met bekeerde Nederlandse vrouw en Pakistaanse man (mannetje, hij paste 2x in zijn vrouw). Soms last van maar ach daar was mee te praten en dan kwam het best goed. Kleine kinderen dus ja ach, niet teveel zeuren.

Maar nu heb ik Syrische vluchtelingen naast me. En die mag ik steeds minder. Waarom? Nou iedereen zal het wel eens hebben dat wanneer je je ergens aan irriteert of gewoon last van iets hebt je daar dan ook onbewust aan gaat ergeren of op gaat letten...

De eerste keer dat ik dacht van: Wat nou? Welke idioot? Wie gaat er nu om 1u 's nachts lopen timmeren?

Bel je aan om mede te delen dat dat niet de bedoeling is reageert de meneer eerst nog van: Ja nog even (zover hij dat duidelijk kon maken dan). Nou... niets heel even! Ophouden met dat ge... Maar oké in het kader van begrip voor mensen die gevlucht zijn voor oorlog geweld en geloofsgenoten denk je ach. Dus ik schrijf netjes op tussen welke tijden men geacht wordt zich koest te houden om zo omwonenden een rustige nacht te garanderen.

Bij deze kan ik u zeggen dat de begrippen "klok", "ja ik begrijp", "ja komt goed" en "22u" nogal opgerekt zijn.

Tweede geval dat ik u graag wil beschrijven is het volgende:

Lag in mijn bed, en kon weer eens niet slapen (meerdere oorzaken maar de buren hebben deze op zijn minst versterkt). Hoor ik ineens in dat gezellige zoete vredelievende taaltje een welluidende discussie. Op straat. Om 1u30 's nachts. Scheldwoord dacht ik, moet ik nu vloekerdevloek mijn kleren gaan aantrekken? Ja de discussie klonk namelijk halverwege de straat, een 150m schatte ik zo in dus.

Ik denk dan ga ik maar even wandelen en ze uitleggen dat dit heel snel klaar moest zijn. Stap ik naar buiten blijkt het naast me te zijn, slaapkamerraam open en maar ouwehoeren op een niveau wat voor ons tegen schreeuwen aanschurkt.

Na geprobeerd aan te kloppen en een keer "zacht roepen" maar eens een brul gegeven... Ja ik probeerde namelijk wel aan de buren te denken haha. Verbazingwekkend hoe vast iedereen slaapt hier trouwens.

Komt er een hoofd uit dat raam die, nadat ik enigszins aan de kook rakende wat gezegd had, tegen mij zei (ja rond de 18 tegen vent van dik 40): Rustig.

Vloekerdevloek niks rustig (daarvoor nog geen onvertogen woord gebezigd, alleen in mijn hoofd denk ik), kop dicht!

 

Klop en kraangeesten

Nu gaat dat geleuter buiten 's nachts de goede kant wel op maar dan heb je nog de constante ergernissen die worden veroorzaakt door één belangrijk ding, tenminste dat ga ik toch denken: Ik ben maar een kafir.  En ja dan zeggen ze wel: Kbegrijp, jakomtgoed, ja doen we, ja, ja ja sorry. En een handje geven natuurlijk.

 

Wat doet erop? Zoals ik eerder meldde is het hier vrij gehorig. Dan zou je, wanneer je dat weet, daar een beetje rekening mee kunnen houden. Vooral 's avonds en 's nachts wanneer de meeste mensen toch willen slapen.

Iedere deur die dichtgaat naast me gaat wel met een klap of ze weigeren om even de deurklink naar beneden te doen om de klik en klap te voorkomen. Ik dacht even dat ze spastisch waren en dat bedoel ik echt niet grappig. Het is erg als je het hebt maar wel een excuus voor het niet altijd zacht dicht kunnen doen van deuren.

En dan heb je nog de kraan. Ja die geeft een tik als je hem hard dichtdraait. Ik heb daar expres een waterslagdemper voor tussen de leiding laten zetten en, ja heb mijn best gedaan hoor met die lui, gelijk ook voor én met hun een afspraak gemaakt met de installateur. En wat denk je? Niemand thuis. Nou ja wel iemand want de achterdeur stond wagenwijd open  maar die mag natuurlijk niet opendoen. De vrouw dus.

Zover ik tot nu toe weet heeft het installatiebedrijf nu al minstens 3x geprobeerd een vervolgafspraak te maken voor het plaatsen van die demper. Maar ja, we zijn maar kafirs en gemaakte afspraken met ons hoef je als moslim niet na te komen. 

Dus ja ach we gaan rustig verder met hopen dat het getik en geklap naast me 's avonds eens een keer ophoudt. 

Ik vrees er voor en heb in ieder geval de politie ingelicht.

Komen die niet vraag je je af? Nee en dat snap ik in dit geval ook wel. Het is lastig natuurlijk te weten wanneer er weer een deur hard dicht geslagen wordt of de kraan 10 keer klapt. Dat zou geen doen zijn. Zou veel simpeler zijn als ze gewoon harde muziek aan hadden staan. Maar dan hadden andere buren ook wel geklaagd.

De bewoners aan de andere kant horen alleen het geruzie vooral. Niet dat kraangeklap en deurgebonk. Waarom? Dat ligt aan de bouw van de rijtjeshuizen. Die zijn namelijk gespiegeld. Dus de keuken tegen keuken, wc/badkamer en trapgat tegen elkaar en dus één grote galmbak, voor zulke kleine woningen.

En dan komt één van die zoons met het excuus, ja altijd excuses, nooit doen: Ja zijn kleine kinderen.

Nou dat is wat wij zouden noemen: GELUL. Dan maak je ze het maar duidelijk of moet je eens leren opvoeden. Maar ja, als je natuurlijk opvoed volgens één of ander oud horrorsprookje dan kun je van kleine kinderen die ineens in een wel vrij land terecht komen verwachten dat ze wat opstandig zijn.

En ik weet bijna zeker dat het de kleine kinderen niet zijn...

Wat die trouwens zo laat altijd op doen? Ja ik vind het prima hoor, laat al die moslims maar lekker klein blijven.

Hebben we tenminste nog één voordeel voor als de mahdi komt...

 

Om dit verhaal zonder kant nog wal nog enigszins (voorlopig) met een conclusie af te sluiten:

Als socialist moet ik toegeven dat ik mede door mijn geliefde arabische moslim buren enkele graadjes naar rechts ben opgeschoven. Niet met betrekking tot normale politieke vraagstukken die spelen in een land als Nederland maar wel met betrekking tot het beleid van het opnemen van vluchtelingen. De meeste zijn gewoon economische. Waarom zeg ik dat? Waarom gaan ze dan niet naar Saudi Jihadië? Of andere rustige landen in de regio waar het gewoon vrede is? Hoeven ze vaak niet met een bootje ook toch? Of in ieder geval een stuk minder ver...

Waarom zouden ze dat niet doen?

  • Omdat die andere landen misschien net wat anders islamitisch zijn?
  • Ze denken dat ze daar geen huis en uitkering krijgen?
  • Dat ze hier terecht kunnen omdat we zo lekker tolerant zijn?
  • Dat ze hier atheïst zullen worden en al onze normen en waarden zullen overnemen?
  • Of denken ze dat islam hier gewoon lekker ongebreideld voort kan woekeren zodat hun kinderen in een islamitische samenleving zullen leven?

    Ik neig steeds meer naar het laatste...

    Nu, oktober 2017. Het is al een tijdje behoorlijk rustig naast me. Zou het vragen of ik de politie een keer moest bellen geholpen hebben? Moet je ze eerst bang maken of iets dergelijks voordat ze luisteren? Helaas hebben ze een aantal vooroordelen bekrachtigd. Zijn het dan nog vooroordelen?

 

Leuke boekjes

 

Democratie en islam

 

Toevoeging

Je moet je bek houden!

Maar weer eens een toevoeging aan het "dossier buren":

Nadat ik het vorige blokje had afgesloten met de mededeling dat het behoorlijk rustig was nadat ik gevraagd had of ik een keer de politie moest bellen kan ik melden dat het, zoals altijd, het steeds weer toenam met de klop-, deur- en kraangeesten naast me. Ik heb daadwerkelijk een keer de politie gebeld en de vriendelijke dame van de meldkamer nam ruim de tijd om mijn klachten aan te horen. Geheel terecht deelde ze mij wel mee dat de aard van mijn klachten eerst via de verhuurder en/of de gemeente (denk aan de buurtbemiddeling)  besproken/behandeld moesten worden. Maar logischerwijs is er wel een melding van gemaakt lijkt me.

Toen het voor de lente van 2018 weer de spuigaten uit begon te lopen nogmaals de politie gebeld. Die kwamen vrij snel poolshoogte nemen. Ze gaven aan dat ze niks hoorden. Ik zei dat dat klopte aangezien de geluiden vooral binnen doorklonken en heel irritant waren zo 's avonds 's nachts wanneer mensen willen slapen. Ze gaven ook aan dat ik via eerder genoemde instanties er werk van kon maken. Maar wat deed er op? De buurman kwam net aanfietsen (heb het over 's avonds laat). Ziet de agenten en gaat gelijk handjes schudden, dus slijmen. Hij wist dus ook donders goed waarom die mannen er stonden. Ik gaf hem. om mijn goede wil te tonen, een hand en maakte hem duidelijk dat hij wist waarom ik regelmatig om te stuiteren raakte van hen naast me. Aangezien hij na twee jaar amper twee woorden Nederlands spreekt (waar is die taaleis voor bedoeld denk je dan?) kwam er verder niet veel uit dan de zoveelste "sorry" en ging z.s.m. naar binnen.

Ik sprak nog even met de agenten en bedankte ze voor hun komst. En dat hun komst hopelijk nu wel zou helpen. Ergens schaamde me ik een beetje voor het "verspillen" van hun tijd maar ach het was een rustige doordeweekse avond.

 

Het sneue is wel dat ik bij het telefoontje liet blijken dat ik op het randje balanceerde en dat ik redelijk sterke, dreigende taal uitte. Dat zorgde er i.i.g. voor dat ze kwamen. En het heeft zeker geholpen. Soms vraag ik me af 's avonds of ze er nog wel zijn, die geliefde buren van me. Heb tussendoor ook nog een kansparel die één van de zoons 's nachts (ja 's nachts) kwam ophalen en, terwijl bijna iedereen de ramen open had vanwege de hittegolf, zijn ronkende diesel lekker liet draaien. Na vijf minuten *dus weer eens wakker geworden) zijn vet gegeven wat uitmondde in een over en weer "je moet je bek houden" discussie. Normaal had ik het afgedaan met een: Volgende keer even nadenken a.u.b. maar ja, dat ventje moest bij de buren zijn. Hoe ik dat wist vraagt u zich nu af? Nou, op het moment dat de kansparel voor de deur v.d. buren stopte was er gelijk gerommel hiernaast dus die conclusie was snel te maken.

Sindsdien kijken die zoontjes, vooral de jongste denk ik, me aan of ik mag afsterven. Nou ik kan u zeggen: Dat is geheel wederzijds. En hun vrienden zijn ook allemaal medelanders, vaak met bontkraagjes. Zo nu en dan is er Nederlands bezoek. Gezellig geslijm. Ik hoorde zo'n groenlinks-type tegen het net "gekopvodde" dochtertje van een jaar of tien zeggen: Wat zie je er mooi uit!

Ja lekker hoor, heb je zo'n kind dat, waarschijnlijk vanwege haar eerste menstruatie, sinds de zomer met zo'n hijab-ding loopt, ga je dat nog aanmoedigen ook. Walgelijk. Regelmatig hoor ik die kleine heftig schreeuwen. Ruzie met vooral kopvod-moeder. Kan een moeilijk kind zijn natuurlijk, dat is waar, maar zij is de enige van dat stel dat ik wel mag. Een slim kind dat gevangen zit tussen een (nog) vrije Nederlandse cultuur en het middeleeuwse mohammed-gezeik.

Voor de rest mogen ze elkaar afmaken hiernaast. Echt, ik zal er geen traan om laten, behalve dat meisje.

 

Waarom geen contact gezocht met burenbemiddeling of iets dergelijks?

Nou, ik was sowieso al verbaasd niets van de gemeente of verhuurder gehoord te hebben over het krijgen van asielzoekers als buren. Nu doen ze dat ook niet met Nederlandse buren natuurlijk maar ach, even een seintje dat er mensen naast je komen wonen waarbij de communicatie wellicht wat stroef kan gaan?

En als u het hele stuk hebt gelezen zult u wellicht begrijpen dat voor mij, na al het gezeik, de optie van bemiddeling wel voorbij was. Ik had al genoeg zaken aangedragen en geklaagd. Wanneer ik met hen en een bemiddelaar om de tafel zou zitten zou ik waarschijnlijk weer over de rooie gaan. Bedoel, hoe lomp kun je zijn?

Voor mij zijn het nu sneue, leugenachtige, kuffar-hatende walgelijke vrouwenonderdrukkende teringlui. Ik vertrouw ze voor geen millimeter. Maar het is nu i.i.g. stil.

 

Ik slaap weer normaal en dat is voor mij nu even het belangrijkste. 

 

Zelfs na het volgende akkefietje:

Ik stond in mijn voortuin mijn batterijen van mijn afstandsbediening van mijn wagen uit te proberen. Net op het moment dat ik de tuin uit wilde lopen, dus de stoep op, kwam één van de zoons met zijn scooter over de stoep aan rijden en reed me dus bijna van de sokken. Zijn vader stond trouwens ook buiten. Ik voeg, aan de zoon dus, of hij even normaal kon doen. Begon dus niet met schelden o.id. Mannetje zette zijn scooter neer en begon tegen mij dat ik mijn bek moest houden (zeker van mij geleerd nadat ik tegen zijn "mattie" was uitgevaren 's nachts i.v.m. draaiende diesel). Ik bleef kalm en zei dat hij me bijna voor m'n "poten" reed waarop ik wederom mijn bek moest houden. Allemaal grappig hoor want die smurf van een jaar of 18-19 vouw ik nog wel dubbel. het punt is dat toen ik zijn vader vragend aankeek met een blik van "wat is dit nou, doe je daar nog wat aan", deze gebaarde dat hij wel met hem zou praten en weer het ingebakken "sorry" met dat handje over zijn hoofd vegend brr. Ik antwoordde dat ik niets had aan "sorry'. Toen liep deze gepikeerd weg. Zoonlief bleef nog even in deuropening staan of ik nog wat te melden had. Nou, eigenlijk niet, ze bewezen weer mijn gelijk eigenlijk. Dat het een stel idioten zijn zonder opvoeding. Integreren doen ze niet of nauwelijks. En als dat mannetje dacht dat ik bang was dan had hij gelijk. Bang om 'm het ziekenhuis in te rammen en zelf daardoor de bak in te moeten. Of dat, wanneer ik wat zou doen, ineens een halve moskee voor mijn deur zou staan. En daar kan ik niet tegenop uiteraard.

Maar ergens hoop ik dat hij zelf wat probeert, zodat ik me kan "verdedigen. Lijkt me lachen. Maar vooralsnog kan ik verder "mijn bek maar even houden" ;-)

 

Herkent u zich in een soortgelijke ervaring met medelanders, kansparels en/of asielzoekers/statushouders? Vul dan even de poll in hieronder als u wilt. En deel deze pagina alstublieft!

 

 

Begrijpt u mij?

Rating: 5 sterren
3 stemmen